gün geceye.....gece şiire dönüyor
içimde ki suskunu dillendiriyor eylül...

gecenin dinmeyen ağrısı...sen misin eylül sancısı
hangi buluta yüklendin...hangi bahar da sesin...
yalnızlığın ellerini dolduran senmisin...
kızıl yapraklar uçuyor gözlerimden...
hüzün.....seni de sevmeliyim...

kırık bebekler ülkesinden geliyorum
bir kolunu özgürlüğüne adamış...
yolu yüreğinden geçen sevgili...
benim alfabem kaç harf bilir misin....
sevgiye aşka adanmış kaç kelime türer
adı şiir olan satırlar da

kirpiğimden süzülür güneş
aydınlığı vurur
gözyaşımda kaç renk....
ebemkuşaklarında savrulur
turnaların göçü başlamış mıdır dersin
çam ağaçların da saklanacak yeşil.....
bağbozumların da al yanaklı üzüm tanesi
özleyecektir eminim güneşi..
geceyi seven karanlık .....
senin sarmalında köstebek...
kendi körlüğüdür oysa
geceyi sevdiren ona

pencereme yaslanan gece
eylül’ümü getiriyor sessizce
yarın gün açımında
ellerimi,gözlerimi,,,
ve bütün şiirlerimi
gömeceğim toprağa
çiçeklendiğin de suskum sesim olacak
kırık bir aynaya konuk olacağım
tüm çiçekli dallarımla...

ayşe