KASIRGA

Bir ihtimal daha olabilirdi
bir kasırga sonrası
en onanmaz yerimizden vurulmasaydık

biz ömrümüzü ömrümüze yamayacak
o gün gelip de zaman durduğunda
Tanrıdan imtiyaz istemeden
senin yerine ben
benim yerime sen
ya da birlikte ölüme gidecektik

adım adım yaklaşan rüzgârlar söylemeye çalıştı aslında
yazık ki
biz duymadık
biz fark edemedik
sinsice gelen kasırga
yaktı
yıktı
ve geçip gitti

o günden sonra
beynimi kemiren ayrılık korkusu
yerini miskin bir sükûnete bıraktı

unutmadıysan beni
şimdilerde duymuş olmalısın
adına tuhaf bir garabet diyebilirsin belki

düşün
ılgıt ılgıt esen rüzgarın ıslık sesine eşlik edip
yetim bir çocuk misali
içime ağıtlar yakıyor
türküler okuyorum şimdi

yadırgama
aşka yetimlik böyle birşey
akşam olup karanlık çökünce
çok korkuyor
miskin miskin köşeme çekilerek
gözlerimi tavana dikip
ıssız gökyüzünden milyonlarca yıldızı döküyorum

Mars’tan bile yokluğunu soranlar oluyor
gözümde kayan bir yıldızdan
içimin derinliklerine düştü
onu ben
hep orada saklıyorum
diyorum

Efkan ÖTGÜN