-içime ilimedi gitti-
&
okarda Allah var, ne yalan deyen hinci
o(ğ)lan böyüdü, ireyhinde hor,
emme serserinin teki
kitapsız, nursuuz, cibilliyetsizin öğnde gedeni
tükürdüğüm tükmük deği(l) de
hin oğlu hin!
anasının bobasının aslı asaleti belli de
bu kime çekdi binmen
şeytana uyup da işlediğim günahım gadak sevmen
heyvah “gızın başını yakdık” deyon içimden
olmuşa, olcağa çare var mı?
.
gellebam demişsin dikbaşlı
dul da olunşa
başını gasıtdı
“gemi azıya aldı”
“ben bilirin” dedi bi tefa
bizi file dinner mi
kendi fetdatına aldı-satdı
kesdi-bişdi
gızı beşşik kertmesi etdi
hani anası bizden yandan olmasa da
görmesek gözedemesek de neneyeyin
bizim fikrimiz esamemiz
sorulmasa da
o çocuklar “bizim”idin
bizim
bizim yeğenimiz
.
Allahın yaratdığı gul; “hu” denmez emme
herifin “adam olma”ya niyeti yok ki
bizikinner de yok neyimiş,
“söz ağızdan çıkmış” da
“sözden dönmek uğursuzluk getirimiş”
“falan köyde” höyle olmuş,
ne bileyin neyle olmuş,
şöyle olmuş, böyle olmuş da
anasının nikahı
oğlanın gözleri felfecir okuyoru
görünen köy gılavız isder mi
“kelp olayın” dedim
“bu işin sonu bek hayır deği(l)..”
emme! Allah bilip duru,..
ay-aydın yol belli..
herifçio(ğ)lu has-öz, baya bildiğin yalbasdı!
ne tecemillet ise
gudümsüz bişi(y)
her şargada işin işinde
şeytana pabbasını ters keydiri(r)
.
Gır Melit; bunun dizginini gısmalı mutlaka
başında da adam gibi bi başdutar da olmayınca
bunun olup-olcağı bu
gız..? emme gız bi içim su
.
gız baya bildiğin “ay parçası”
Allah öğmüş yaratmış valla
yeğenim deye demeyon
sütde ileke var.. Ümmü de yok.. ta öyle
emme yazzık oldu Ümmüye!
anası da biz de
yazzığ ettik vallaha
bişiy de deyemeyon
emme gıyamayon
böbe(ği)kenden beşşik kertmişler
bizim Ümmüyü; Çil Melide vermişler
.
duyanın, görenin içi ğediyoru
gonu-ğonşu sebeb olannara da
dayısı ğile de höyle bek ileniyoru..
bu ay parçasına nası gıydılar da
“beşşik kertmesi” ettiler o serseri nursuza
i(n)sanın zeyni zonklayoru
emme ne fayda
elden ne ğelii(r),
benim elimden ne ğeli(r)
“bu iş göreseğ üzere olacak!;”
“o ğadak”
“şer(i)ahatın kesdiği barnak acımaz” denilmiş
söz verilmiş mi verilmiş..
“o ğadak”
.
iki ğün sonura “dur çüş” dinnemezler
“o(ğ)lanın yaşı ğeldi de geçiyo” deller
düğüne ga(l)karlar, urbaya ğederler
gız da taha aklı ermez, görpecik
yaşı ğelmemiş, köşek deği(l),
burnunda anasından emdiği süt kokuyoru
taha ana ğuzusuydu yauu;
ne eti, ne budu bildiğin ferik
ne bişiy uyanmışdır taha;
ne bişiy, ne bennik
emme gellebam da “dediğim dedik”
al başına püsgüllü bela..
bu başkakıncı olu(r) ikiğün sonra,
“o(ğ)lum Gara Musduk;” deyorun
kendi kendime
“senin başına bi ğelcek var ya
Allah hayrını vere de
mani olmağ ilazım Ümmünün gedişine
olmadık bi soytarıya verilişine
tasdiklemediğimiz gelin oluşuna
du(r) bakalım yarın ola hayrola!”
.