Bir yağmur diyeceğim,
Beni alaşağı ediyor.
Rabbim çiçek çikolata kapında
İstiyorum affımı yaşamdan bir akşam

Ben nasıl dünya diyeceğim
Yerde böyle yirmi dokuz yaşında
Bir metal yorgunu, bir küskün ağız
Kavunları çok iyi düşünmüşsün oysa
Ve kestaneleri kar yağınca.

Ben nasıl döneceğim eve
Bu kadar uzaktan
Ağzımın ilk kez çıktığı güne
Denk getirdiğin ölümleri hatırla
Bir bankta sabah ayazını karşılamamı
Sağlayan vapurlar
Mutfak masası çiçeği olarak hanımeli
Yedi kere gül dönüyor saçlarımda hala
ve
On dört milyar yıl önce Big Bang!

Ben nasıl aramı iyi tutabilirim ki seninle
Şaman valsi dinlerken her yanım sarhoş yirmi bir.
Bilesin kan bir ruh nezlesidir, lanet olsun zaman geçiyor ikide bir

Hadi bana moral ver,
De ki bunların hepsi geçicidir.
Bir akşamyazgünü insan mutfaktan kendine küllük getirir.
Bırak! Çok konuşma, anneannem öldü ne geçicisi
Yıllar geçti – geçmedi – nasıl geçsin.

Özür dilerim.