Yağmur var yine.
Belli Nisan’ın gelişi.
Hiç durmadan
yağan;
Bazen kapı dışarı çıkamadığımız.
Zaman su gibi diyorlar ya hani,
her şey biliyor mevsimini.
Aylara soruyorum,
susuyor.
Yıllara soruyorum,
Gülüyor geçip giderken..
An’la dertleşiyorum ben !
Bazen bir sancı yüreğimde;
yorgunum diyor.
Anlıyorumda;
kabahat benim değil ki?
Çekeceksin.
Ya durana kadar;
Ya susana.
Şikâyet etme bana !
Hasretin dili yok ki
çözülsün?
Vuslatın günü?
O’da kadere teslim etmiş
kendini;
son çizgi , düz çizgi...
O gün başına aldığın derdi;
anlarsın belki?
Soğuk halâ..
Meşeler çıtır çıtır yanarken;
kurbağları dinliyorum.
Yine garip bir gece.
Aylardan Şiir..
Mevsim;
Hep sabır ey can...
Benim baharım, hüzün oldu.
Yazım;
Sorma?
Portakallar çiçekte.
Yıllar nasılsa geçecekte;
düşen her takvim yaprağı,
bir adım daha,
bu kervanda.
’SEN’ kanlı gözyaşımsın benim.
Gördüğüm şu koskoca
Ummanda...
...
Nigâr Güler.
(Firuze)