devam...

SARI GELİN
ben hankı birine a(ğ)layayın
dedem hankı birine yansın,
ebem kime ağıt yaksın
anam kimin başına varsın
bi anda elde-avışda yok
garağola ğeden suşludan beter
durum borlumbok
gambır gambır üsdüne velhasıl
emmimden habar-mabar yok
üsdüne üstlük bobam da esgerden küküm gelmiş
ileç dutar yeri yok
napsan bey(h)uda;
iresmen adamın ağzı var dili yok..
samıt, kendine hayırı yoğuku
elinden ne ğelir
yengemin davasına neydebilir
dedeme, sürüye-bize ne hayrı olcak
ha var ha yok,
ha derin; “emmim gibi olmasın da”
esamesi yeterdi
emme bu ne hindi
bi ğözleri oynayo o ğadak.
anacazım üsdüne titireyo
“yeycen mi”
“işcen mi”
gözünü gapayo
“heye demek”
anam da bi onu belledi
emme bobam gözlerini esla yummayyoru
anam “yemeden olmaz” deyoru
anam zorla ağzına soksa da
bi türlü boğazından geşmeyyoru
adam yemeden-işmeden kesildi
emme bellim bellim besbelli garnı aç
anacağzım zorunan yedirdi içirdi
çapıdınan su
fısgaynan mammaç
emme narasın; sanısın o da bi böbek
nayet bi böbek taha ğeldi e(vi)mize
gambır-gambır üsdüne,
anacazım şaşdı ğaldı hankı birine yetecek..
nişlecek,
onca nohuz onun eline bakıyoru
asbabı, aşı-ekmeği suyu
.





gapba felek bizi eyi belledi o seneler
taa Yalavaş gaymakamı geldi köye
goya sulf ettiler bizi
çobanımız Sarı Ağayınan dedemi
n(ih)ayet bu Sarı ereziller
Imız emmimin o(ğ)luna bi gız verdiler
hinciki bu “Sarığelin” yengemi
düğünsüz, davılsız
urbasız..
kınasız
.
gerçi hani içimiz de almadı ğetti
bu namlı yörükgızı “sarı ğelin”i
yüzü ğülmedi ğetdi
emme zavallının ne suçu-günahı varıdı
o Sarı Ğelin de yandı,
Imız emmim de
Imız emmimin Melit de
dedem de, ebem de
ben de
.