Öyle tatlı sözün gül yüzün vardı
Ömür boyu bana yârdın bilirim
Binbir cefa çeken yüreğin hardı
Ömür boyu beni sardın bilirim

O güzel gönülün nurlar saçardı
Oğlum dediğinde güller açardı
Yürek pır pır eder kuşlar uçardı
Daima yanımda vardın bilirim

Ellerin buruşmuş incecik zardı
Öpülesi küçük ayağın vardı
Senle olup senden sonrası zordu
Sığın yaradana derdin bilirim

Vakit gelmiş yürek dayanmaz olmuş
Gözler özlediğin yerini bulmuş
Allah nidaları göğsüne dolmuş
Cennet makamına erdin bilirim

Doğru yolda oldun nasihatın var
Yüreğim yanıyor dünya bana dar
Ciğer parem deyip yine beni sar
Şimdi olmaz deyip durdun bilirim

Acundaki büyük en büyük acı
Yüreğimi yaktın başımın tacı
Acun’um diyor ki yok mu otacı
N’oldu acep deyip sordun bilirim
Tüm bunları hayra yordun bilirim

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ONSEKİZ MART İKİBİNYİRMİÜÇ/ADANA