Dur ey gönül, dert var halde,
Bu dert ile kalmak gerek.
Diken dolsa da bir gülde,
Gülü, gülde bulmak gerek.

Öfke ateş, yakar seni;
Gönül dostu bulmaz kini.
Bağışla, sev, geç kendini;
Kibri kalpten silmek gerek.

Sus, sitemin kârı nedir?
Tevekküldür, Hakk’a tedbir.
Dil-i pak et, kalb-i fakir;
Sade, düzgün olmak gerek.

Zulüm görüp, mazlum olan,
Gözyaşıyla secde bulan.
Şekvâlardan hep kurtulan;
Bir aşk ile dolmak gerek.

Kendini sorgula ilkin,
Başkasına değil telkin.
Her kabirde yatar bir kin,
Ömrü çoktan salmak gerek.

Dert ve çile anlamadan,
Bir dost gibi candan bakan.
Hayal kurup gözden kaçan,
Bir rüyaya dalmak gerek.

Sözün doğru, özün sağlam,
Hak edersin her bir ilham.
Kınasınlar, varsın tamam;
Sadakati almak gerek.

Her vesvese bir imtihan,
Sus gönlüm, yıkma nihân.
Zehir dahi olsa zaman,
Tebessümle gülmek gerek.

Her zorlukta sırlar vardır,
Şer görünse de hayırdır.
Olanları bir seyirdir,
Sabrederek bilmek gerek.

...andelip...