kuş uçmaz kervan geçmez
bu ıssız yerde
akşam alacası şimdi
rüzgârda
gül yaprakları
dönen hava
birden…
beni yakalayacaksın biliyorum
düşüyorum
tut lütfen tut
tut beni lütfen
tut lütfen tut
çaktırmadan
gülen
şarkılarımı benimle söyleyen’ beni tutmayı bilen adam
yerim yurdum ellerindir.
gelincik