Bilir misin sen

Ayrık otu neden hiç sevilmez

Ona sevgi hasredilmez, şefkat gösterilmez halde yeşermez



Onu görmemek adına

Vakfedilen gayretler tükenmez

Torak dahi bunun yüzünden bazen sevilmez suda verilmez



O kadar sırnaşıktır ki

Hadsizliğin kıvamında rakipsizdir

Davranış bozukluğunda çok ahenksizdir, lakin çok etkindir



Nerede olsa kendine

Muhakkak bir yer edinmeyi bilendir

Sökülüp atılmasına aldırış etmeyen divanedir, hilkatiyledir



Marazlık için adrestir

Bir anlamda nefs gibi şedit sefildir

Adaptan nasipsiz, halden gailesiz, kalpten silik bir yelişliktir



Mümbit toprakların

Bereket âşıklarınız fevkalade hasmıdır

Bir ince hastalık misali sessiz kurutan, hal bırakmayan fevridir



Kontrolsüz heyecanın

Yaşamak adına azmin serencamıdır

Yılgınlık, yorgunluk hali ondan çok uzaktır her vakit yol alandır



İklimlere taş çıkartan

Mevsimlerin tarihini yazan hazandır

Varlık adına her ne kadar gayret gösterse de hiç anlaşılmayandır



Çünkü haddi aşandır

Marazlık için adeta vardır, bühtandır

Hasislikle anlamlı yaşayandır, kendiyle barışık olmayan varlıktır



Rahmetin sağanağında

Bereketi kurutandır, adıyla müsemmadır

Hak adına hakkı olmasına rağmen toprağın verimliliğini giderendir



İnsan kimliğinden arîdir

Zira her şey ona amade iken o sefildir

Silik duvarlar gibidir, kurşunilikte fevridir, filizleri titreten tizdir



Nizamsız nefs gibidir

Bilmesine rağmen haktan nasipsizdir

İrade olmaz ise ayrık otu, beşer kimliğinde fevkalade talihsizliktir






Mustafa CİLASUN