Ölü Bayramı gelip,
Nevruz gabağı.
Ne öleni, ne sağı yaddan çıhartmadığ.
Ölüsüne sahip olan bir millet,
Gör ne ince düşünceli milletti.
Unutulduğ demesin ölenleri,
Gebir üstüne çıhar evlatları.
Yuyup, beziyer gebrini,
Yaşadığında gulluğunda durduğu kimi,
Ziyaret eyliyer ata, anasını.
Dualar eder gebrin başında,
Ölüsüne sahapdı her yaşında.
Ölü Bayramı.

Ananesi, töresi, kültürü,
Dede, baba bele gör, götürdü.
Geçmişine sahip çıkmayan her kimse,
Köksüz ot kimi gurudu,
Zay oldu elbet.
Gebir, tarihtir sana oğul,
Tarihine kem bakan kimse çeker zillet.
Çok manalı bir bayramdı.
Ölünün bayramı olar mı deme?
Ölülerde bayram eder.
Diriler yada salıp,
Ölülerin ziyaretine gider.
Ölü Bayramıdı.

“Ölüpdü demeyin, ölülerde diridi”
Ruhları bizlerle olan gönül yarenleridi.
Dirilip bir daha bedene dönecek,
Halkın yuhulu neferleridi.
Bir zamanlar adı gelende düşmanın titrediği,
Yiğit erleridi.
Nevruz gabağı bu yiğitlerin,
Bayram günleridi.
Bu bayram Türk’ün kültür servetidi.
Ölüsüne gösterdiği derin mana,
Üreyinde var olan merhametidi.
Ölü Bayramı gelip.
Ölü Bayramı.

Her ev pilav pişirer,
Güzel sofralar açar, halva pişirer,
Bu mübarek günde eve,
Ata, Ana ruhu gelecek,
Goğularla doyup, ölenler de sevinecek.
Nevruz bayramı gelir,
Ölü de, sağ da gülecek.
Bahar gelir gönüller sevecek,
İnsana kıymet verecek.
Hayatı güzelleştirecek,
Bizlere şadlığ derecek.
Ölü’yü de, diri’yi de,
Yaratılanı sağ görecek.
Eysan dağıt, ziyaret et, dua oku baş daşında.
Ölü Bayramı günü
Ölü Bayramı.

Dünen sağ olan canlar,
Ata, Ana, Gardaş, Bacı, insanlar.
Bir bahırsan köçüp mezarsanlığa,
Bu cihana sığmayan aslanlar,
Sığıllar “sadık yar”in koynuna.
Yazarlar baş ucuna unvan, adları,
“Mende yaşadım senin kimi” sözleri,
Sevenlerde kalmış anı, izleri,
Emircan, dost terk eylemiş bizleri.
Ölü bayramıdı ay Ata, Ana!
Yatmayın, sevinin doyunca.
Sizler üreyimizde yaşayıp,
Gönlümüzdesiniz sonsuzca.
“Gebir üstü”dü,
Yatağ yeriniz güllernen bezenip,
Gelmişih ziyaretinize,
Her bayram geldiğimiz kimi.
Ölü Bayramıdı bugün,
Ölü Bayramı…
15.3.2023 Emir Şıktaş