Bazen siyahla beyazın karıştığı zamanlar olur
Çok şey söylemek istediğin zamanlar
Susmak istediğin zamanlar
Birbirine karışır, birbiriyle yarışır.

Öyle bir an gelir
Herşey yolunda gibidir
Yolunda değildir
Aslında hiçbir şey

Bazen cevapsız kalır bazı sorular
Hayatta neyin önemli olduğuna dair
Belki cevaplar basittir
Belki paradoksun tam ortasındasındır.
Belki öyle, belki böyle
Kim bilir

Aslında kardan hayatlar yaşıyoruz
Kara yazıyoruz tüm hayatımızı
Ölümle birlikte hakikat güneşinde
Yok olup giden, gidecek olan

Önemi yok hiçbirşeyin belki
Belki herşey önemli
Geçmiş hatıralarda sisli bir bulut gibi
Gelecek umutlarda,
Kaygı ve korkuyla buzlanmış
Belki biraz da tozlanmış.

Bir deprem oluyor
Binlerce hayat son buluyor
Binlerce çocuk öksüz yetim
Binlerce ana baba evlatsız
Binlerce yaşanmışlık bir enkaz yığınına
Dönüşüyor bir anda

Hayat bize hatırlatıyor
Anı yaşa, ya da yaşama
Öleceksin, hiçliğe döneceksin
Aslında sen zaten bir hiçsin
Hiçliğini kabullen ve öyle yaşa

DURAN ATİK