Bahçelerde börülce hesabına yatarken,
Zaman derde sararmış, hiç farkına varmadık.
Minik kızım doğunca mutluluğa tadarken,
Yıllar çabuk yol almış, hiç farkına varmadık.

Kendi evim diyerek ışıl ışıl gülerken,
Misafirler peş peşe, hayırları dilerken.
Göz aydınlar çoğaldı, bebeğimi belerken,
Yıllar çabuk yol almış, hiç farkına varmadık.

Her şey çabuk değişti, birbirinin peşinden,
Aklar düştü saçlara geleceğin düşünden.
Artmıyor ki, ne yapsan, tırnağından dişinden,
Yıllar çabuk yol almış, hiç farkına varmadık.

Yüksekokul ilkokul, derken hatlar karıştı,
İki kızım zekâda birbiriyle yarıştı.
Kimi dostlar darıldı, kimileri barıştı,
Yıllar çabuk yol almış, hiç farkına varmadık.

Şimdi bütün eşyalar kolilere konuldu,
Verdim evi kiraya, yeni bir ev bulundu,
Acı tatlı günlerim yedeğime alındı,
Yıllar çabuk yol almış, hiç farkına varmadık.

Sakın ola gülmeyin, makaraya sarmayın,
Kendi evi dururken, kira neden, sormayın,
Biraz dardı sığmadık, üzerinde durmayın,
Yıllar çabuk yol almış, hiç farkına varmadık.

Ayfer Yaba