Yüreğimi yakan bilir hep derim
Zahiriye bakan nereden bilsin
Yüzüm gülse dahi ağrıyor serim
Zahiriye bakan nereden bilsin
Gönül eri olan gözyaşın silsin

Gönül yoldaşları derdimi anlar
Alem için bilin çalıyor çanlar
Bizden önce gelen nerede hanlar
Zahiriye bakan nereden bilsin
Gönül eri olan gözyaşın silsin

Sevgiyi sevdayı gereksiz gören
Alem benim deyip kumpaslar kuran
Hep gereksiz yere kendini yoran
Zahiriye bakan nereden bilsin
Gönül eri olan gözyaşın silsin

Taş atar serçeye gönüller kırar
Laf atar boş yere ocaklar kurar
Haddini bilmeyen kendini yorar
Zahiriye bakan nereden bilsin
Gönül eri olan gözyaşın silsin

Acun’um diyenin gönlü hoş olsun
Yüreği sevgiyle sevdayla dolsun
Bugünden isterim yarının alsın
Zahiriye bakan nereden bilsin
Gönül eri olan gözyaşın silsin

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
DOKUZ MART İKİBİNYİRMİÜÇ/ADANA