Vurduğum tokmağa, dibek yetmiyor
Bugünüm nerede, dünüm nerede
Sardığım kuşağa göbek yetmiyor
Boyumu kaybettim enim nerede

Kararmış yürekte katıya döndüm
Bozuldu terazim, çatıya döndüm
Doğuya bakarken batıya döndüm
Yolumu kaybettim yönüm nerede

Arabamız ters tarafa çevrildi
Uzun yola istikamet verildi
Perde kalktı tökezledi devrildi
Gözlerim köreldi önüm nerede

Küfürlü ağızda, kalanlar baskın
Doğrular köreldi, yalanlar keskin
Cahiller revaçta bilenler suskun
İlimsiz alimle, dinim nerede

Kaşığı daldırdım çorba içine
Düşü verdi bir an zorba içine
Daldırdım elimi torba içine
Birini çıkardım, binim nerede

İnsanlıktan çıkıp, dayandık ete
Lafımız geçmiyor büyümüş bite
Bağlandık bir kere, kardeşten öte
Kör nefsime karşı, kinim nerede

Yan dönen dünyada ömür tefeci
İnsan mı? Hayvan mı? Aras’ım neci?
Ölüm temizlemez sonumuz feci
Kırılır kalemim, sonum nerede

Daraldı yüreğim, sinim nerede

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
Söke/Aydın