Deprem değil çürük bina öldürdü,
Yıkıldı şehirler bildik sonunda.
İnsanlar perişan gözler soldurdu,
Musibet dersini aldık sonunda.

Tedbir alıp, takdir haktan demeli,
Kul azdıysa bela verir, bilmeli,
Vicdan ile akıl başa gelmeli,
Sonra yana yana kaldık sonunda.

Bilen varsa desin bir sonrasını,
Dün gülenin bugün ettik yasını,
Vicdan, insaf değişmiş dünyasını,
Haksız kazançlara daldık sonunda.

On bir ilde aldık hüsranla ceza,
Edep mi beğenmez, yer ile feza,
Yok mu halden bilen bir name yaza,
Bilsin, aklı başa aldık sonunda.

Yalan, fitne, faiz girmiş canlara,
Düşürür ağına, girer kanlara,
Çağrımız olmalı tüm insanlara,
Yapmayın, belalar bulduk sonunda.

İmtihan olmaya gelmişsek eğer,
Akıl vermiş bize, dünyaya değer,
Hem kutsal, hem nankör, insanmış meğer,
Kurunun oduna öldük sonunda.

Betonlar altında bizlerde kaldık,
Dostları duydukça biz yara aldık,
Çareler kesildi, etkisiz olduk,
Kurudu göz yaşım sildik sonunda.

Allah’ım, rahmet et vefat edeni,
Körpe yavruları koyup gideni,
Emircan ne desin, neymiş nedeni?
Tekrarı olmasın yıldık sonunda.
5.3.2023 Emir Şıktaş
(Faslı muhabbet atışma platformu ayağı ile yazılmıştır.)