Malım çok diye övünen insan
Başkaları için oldu mu tasan
Senin olmayan acıyı
İçinde hissettin mi
Yarası olana merhem oldun mu.

Düşen birini kaldırdın mı yerden
Fakir birinin sordun mu halini
Gönlünü okşadın mı yetimin
Çıkarsız sevdin mi bir yüreği.

Üstü başı yırtık kirli birinden
Kendini üstün görmediysen
Allah’ın sevgili kulusun sen
Tiskinip kibirlenmediysen
İncitmeden bişeyler verdiysen
Ne mutlu sana insansın o zaman.

Varlığı çok merhameti yok olanlara
Niçin söyleyin bu kibir afra tafra
Ne demeli bilmem
Ne yazar çok zengin birisi olsa
Bir insanın özünde sevgi yoksa
Çırıl çıplak gelmedik mi dünyaya
Kefenle gitmeyecekmiyiz sonunda.

Sende olmayan var mazlumlarda
Dilleri gece gündüz hep duada
Şükreder varlığa yokluğa
İsyan etmezler asla
Hamd ederler hergün hayata.

Param var sevin hep beni
Param çok sayın paramla
Utanmadan hani derler ya
Paran kadar konuş karşımda
Olmalı sevgin kadar konuş aslında.

Büyüklük sadece yüreğimde
Oda sevgimden dedin mi
Ekmeğini ona böldünse
Ya banane çalışsaydı
Onunda olurdu demedinse
Yüreği sevgi dolu insansın işte
Fakir görünce başını çevirmedinse.

Her insan sevgi büyütmeli hayatında
Herşeyden değerli sevmek sanımca
Her güzel şeyin temeli sevgi kanımca
İnsansan insanları sevginle sar kucakla
Sevelim, sevilelim kimseye kalmaz dünya.

06. 03. 2023
Kalb’i Hazan