DAYAN YÜREĞİM

Sert esiyor rüzgar serttir fırtına;
Bu kar boran geçer dayan yüreğim.
Sıkıntı veren çok sıkıntı cana
İnsanı insanca sayan yüreğim.

Edepten dolayı cevher nezaket,
Getiriyor hürmet bazen felaket,
Diz boyunu çoktan aştı rezalet
Bu kadar gafletten uyan yüreğim.

Aşk bir çile derler benim cefakar,
Görür gözü olan görür aşikar,
Her konuda yardım sever fedakar
Bir kendi özüne kıyan yüreğim.

Tefekkür eyledim aştım dağları,
Sabırla bağladım aşkta bağları,
İnceledim tarih boyu çağları
Yok yoksul yanına koyan yüreğim.

Havadan uçanlar aldıkça hava,
Cennetten bir köşe dedim bu yuva,
Sultan Süleyman’da dolmadı kova
Dünya hırsı yalan duyan yüreğim.

Ressam Halil, parlar aşkı nurdandır,
Heyecandır candır güzel insandır,
Bir mekan cihandır fani zamandır
Melamet hırkası giyen yüreğim.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 27.02.2017