Yüzü hürmetine gecenin yâ Rab
Depremde oluşan hazanı bitir.
Her yan ceset dolu karıştı turab
Yanan gönüllerde sûzanı bitir

Hiç rahat durmuyor, batmış insanlık
Kendini şeytana satmış insanlık
Haramı helala katmış insanlık
Sapık, yoldan çıkmış, azanı bitir.

Viran şehirler, köy ve kasabalar
Kimse kalmadı ki de! Merhabalar
Ağlıyor yetimler, ana babalar
Acıyla kalplerden sızanı bitir.

Mekke’de Ebu Cehl bozmuştu salah
Miraçta Resul’ün bulmuştu felah
Bozguncu tayfası olmuyor ıslah
Toplum huzurunu bozanı bitir.

Kimi yüze söyler Kimi arkadan
Kimi var garibin hakkına yatan
Kimi var dostu üç kuruşa satan
Arkamızdan kuyu kazanı bitir.

Hüzünlü görünüp yerinenler var
İş yaparmış gibi görünenler var
Olduğu yerlerde dörünenler var
Ortadan kaybolup tozanı bitir.

Deprem yıkımını fırsat bilerek
Vatan toprağını çizip bölerek
Yüzümüze bakıp hain gülerek
Ülkem aleyhine yazanı bitir.

Ürmelîyem çetin çok imtihanlar
Hüzün var, yas dolu, virandır hanlar
Yine gamlı, yaslı tüm garibanlar
Bunları görmeyen ozanı bitir.
17.02.2023
Ramazan AĞIRTAŞ (Âşık Ürmelî)