1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
507
Okunma
Araftayım..
Ne bu şehirden kaçabiliyorum
Ne de bu şehre sığabiliyorum.
Başım, keskin bir ağrının pençesinde.
Gözlerim ise hiç görmemesi gereken
o karanlık kuyuda..
Yeniden doğmayı umuyorum,
yeniden büyümeyi.
Kılıfına uydurulmamış hayatım,
hüzünle dip dibe..
Bir gülüş, bin kederle takas edilmiş.
Oysa bir gülüş için
bin kedere hasret kalmaya yeminliyim..
Bir karış toprağa sığmaz da bu beden
gider en sancılı gönle gönül verir de
dünyam der imiş..
Ölüm derim, gençlik ölümü...
Sır gibi kaldı kursağımızda o mutlu anılar..
Küle çevirmiş gönlü o yaban el,
Yanmayan bilemez.
Mutluluk ise,
keskin bıçak misali
Her gülüşte kanatır
Can yakar imiş.
Cehennem derim, ilk Hâviye..
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
