Ben ıssız gecelerimin uçurum kenarında..
İçimden geldiğince..
Yâr kenarında bir adımım boşta gezerken..
Bir elimde beygir öldüren..
Bir elim denge çubuğuyken.
Gözlerim alaca karanlık modunda gezerken..
Uykuların kaçtı mı kim bilir..

Yada..
Yarı uykunda uğradıysam
En koyu yerinde düşlerinin..
Gözlerinden öpesi dudağım ..
Böldüyse..
Olası gelişimin meçhul izlerini.
Hayallerin uçtu mu kim bilir..

Zeytin yeşiline çalar düşlerim..
Al üstüne yatar beyaz yapraklar..
Kızıl gül utanır gülüşündən..
Saklar sinesine ay şavkını..
Mah cemalin yüzü hürmetine..
Çıkar gelirim..yağmur ardından..
Bulut dağılır başımda..
Beyaz atlı prensin olurum imanıma..
Aklından geçti mi kim bilir....

Kuytu, salaş bir meyhanenin sabahında..
Adını anarken ..
Düşmekte varmış
Alnımın hizasına..
Hüzzamın da hainliği var elbet..
Elbet kızıl şafağın sefilliği de..
Sen de baydın mı hiç..
Son kadehin yarısında..
Yada;
Sabahın bensiz açtı mı kim bilir...

Dedim bir hesapta açıktan meyhaneci..
Yarın...yarın be dostum..
Ya yar ile..ya acım ile uğrar ödeşiriz. .
Gelirsem tek ben..
Üstü kalsın meyhaneci ..
Benden sonra gelirse
...boş ver...
Hüseyin ışık...15/2/23