Sağdan soldan istedim topladım avuç avuç.
Benim olmayan malı harcamayı kâr saydım.
Düşünüp anlamadım işlediğim büyük suç.
Bol keseden atarak övünmeyi kâr saydım.

Ne hikmettir bilinmez! savurdum bol keseden.
Sorulan sorulara cevap buldum köşeden.
Ham hayale kapıldım cin çıkmadı şişeden.
Belki çıkar diyerek sevinmeyi kâr saydım.

Durmadan buz üstüne diktim beton binayı.
Şatafatlı sözlerle düzenledim şemayı.
Terk edilmez mülk yaptım terk edilir dünyayı.
Devrilince binalar molozları kâr saydım.

Elin parası ile saray yaptım han yaptım
Bol keseden savurup tünel yatım yol yaptım
Bana ümit bağlayan insanı da aldattım
Sonra suçu ellere yüklemeyi kâr saydım

Yaptığım bu uçuruk akıl almaz işleri
Öve öve yücelttim süsleyerek düşleri
İhanet torbasına koydum terk edişleri
Deli türküsü gibi söylemeyi kâr saydım.

Dakikada yıkıldı yirmi yılda yaptığım
Yerin dibine battı gözüm gibi baktığım
Hurdacı dükkanında, şimdi kırıp döktüğüm
Hurdacının verdiği kuruşları kâr saydım

Elde bir şey kalmadı çoluk çocuk aç sefil
Kalanı da iç etti kura bağlı büyük fil
Bütün işler karıştı bütün işler çetrefil
Vebalini komşuya yüklemeyi kâr saydım


ELBİSTAN
Duyunca yıkıldım kaldım yerimde
Açıldı sinemde yara Elbistan
Hayaline daldım yaş gözlerimde
Gönlümü düşürdü dara Elbistan.

Ayrı yerin vardır benim gönlümde
Antep başka Hatay başka acıları derinde
Kilis Diyarbakır Maraş Osmaniye
Onlar ile yandım sana Elbistan

Sana özel benim vefa borcum var
Duyduğumda tazelendi anılar
Acıların oldu ortak acılar
Rabbim yardımcınız olsun Elbistan