Vakit geceydi saat dört onyedi
Maraş ellerini deprem salladı
Aradım ben seni açan olmadı
Uyan Ahmet uyan yatılmaz şimdi

Noldu gurban olam noldu yüzüne
Betonlar  mı düştü  kara gözüne
Gayrı hasret kaldık tatlı sözüne
Uyan Ahmet uyan yatılmaz şimdi

Nice badireler gördü şu yürek
Bana senin gibi edeler gerek
Hele bir ses çıkar yanına varak
Uyan Ahmet uyan yatılmaz şimdi

Daha genceciktin kırk idi yaşın
Seninle birlikte can verdi eşin
Önce tatlı şimdi  zehr oldu aşın
Uyan Ahmet uyan yatılmaz şimdi

Üç yavrun seninle yanyana yatar
Anılar sineme ok gibi batar
Haydi ama artık yattığın yeter
Uyan Ahmet uyan yatılmaz şimdi

Polis adamsın sen yatmak olur mu
Şimdi ötelerden bakmak olur mu
Seninle bizleri yıkmak olur mu
Uyan Ahmet uyan yatılmaz şimdi

Tariflere sığmaz çektiğim acı
Ardından ağlıyor anayla bacı
Sende mi bu elden çekiyon göçü
Uyan Ahmet uyan yatılmaz şimdi

Hasretiyim ağıtını yaktırdın
Gözlerimden acı yaşlar döktürdün
Şeker deresini kanlı aktırdın
Uyan Ahmet uyan yatılmaz şimdi
Rahmete kavuştun kalkılmaz şimdi