Bu şehirler üşüyor..
Sokaklar kaldırımlar üşüyor..
Bütün evler bulvarlar üşüyor..
Titrek tutmuş yürekleri..
Titriyorum uçan kuşlar gibi..
Gözlerimi kaplamış buz dağları..
Buğulu camların ardında..
Bütün renkli resimlerim üşüyor..

Üşüyorum kış mevsimi.
Însanlar çocuklar üşüyor..
Masmaviliklerde dünya üşüyor..
Güneşli günlerde şiirlerim üşüyor..
Bu şehirler insanlar üşüyor..

Nedir bu kadar bana dokunan..
Üstüme düşen nesneler evler..
Nedir bu sevdiğim..
Îçime yüreğime dışıma dokunan..
Bildiğim hayatın renkleri solumuş..
Üşüyen hayallerim üst üste yıkılmış..

Yüzüne baktığım o renkli resimler..
Hiç bir masala şarkıya sığamıyan sözler..
Îçimden kat kat yıkılıyor siliniyor evler..
Bütün mucizelere bağlanıp dua ediyorum..

Yaslandığım bütün soğuk duvarlar..
Dünyanın üstüne otursamda..
Ayak ile adım adım basıp geçsemde..
Bütün şiirler benim için söylensede..
Bütün milletler kardeş olsada..
LÜTFEN kusuruma bakmayın..
Yinede herşey dokunuyor..
Artık içim dışım üşüyor..
Saçlarımın uçlarına kadar üşüyorum..

Bu şehirler meydanlar üşüyor..
Çocuklar üşüyor ellerim üşüyor..
Gözlerimdeki bütün renkler üşüyor .
Hayallerimde edindiğim herşey üşüyor..
Güneşli günlerde şiirlerim üşüyor..
Masmaviliklerde dünya üşüyor..
Cuma tekparmak şiirleri