Mutluluk mayası çalsan da göle
Umudun sulara garkıdır sevdâ...
Leylâ`dan ayırıp Mecnun`u çöle
Düşüren feleğin çarkıdır sevdâ...

Hem neşesi hem de kaygısı ile
Zerâfeti ile saygısı ile
Gönülden çağlayan duygusu ile
İnsanın hayvandan farkıdır sevdâ...

El açıp yalvartır bin bir niyazla
İnletir ney ile ağlatır sazla
Bazen hüzzâm ile bazen hicazla
Dillerden düşmeyen şarkıdır sevdâ...

Âlemin yükünü sırtlar taşırsın
Cehennem alevi ile üşürsün
İstersin ki ateş yaksın, pişirsin
Yunus`un hırkası, kürküdür sevdâ...

Ne of çekmen biter, ne de eyvâhın
Geceler zindandır, olmaz sabahın
Karac`oğlan ile aşık Emrah`ın
Sazındaki yanık türküdür sevdâ...

Derindir yarası, sızlar her yanın
Gurbete, hasrete dayanmaz canın
Can bildiğin o gül yüzlü cânânın
Apansız gidişi, terkidir sevdâ...

Şimşek olur çakar, yağar doluyla
Sağını gösterir vurur soluyla
Körelmiş iğneyle, yârin eliyle
Zehirin damardan zerkidir sevdâ...

Sevmezsen küflenir pas tutar yürek
Hüzün testisine tas tutar yürek
Ölmeyen aşk için yas tutar yürek
Yârin yedisidir, kırkıdır sevdâ...

Mücadele ister hep gayret ister
Bazen köleliktir esaret ister
Yiğidin harcıdır cesaret ister
Yüreksizler için korkudur sevdâ...