BİR BAHAR MEVSİMİ

Bir gün çalacaksın kapımı biliyorum...
Bir bahar mevsiminde gel ne olur...
Toprak kuru olsun ve çimler yeşil...
Toprakla örtülsün üstüm, balçıkla değil.

Cemreler suya düştükten sonra gel ne olur!
Karıncalar rızıklansın toprağımdan.
Cırcır böceklerinin sesini işitsin ruhum;
Ve kuşların cıvıltısını duyayım uzaktan.

Yapraklar yeşerdikten sonra gel ne olur..
Seherde onların zikirleriyle dökülsün günahlarım.
Peygamber kokulu güller açsın üzerimde;
Güle mesken; bülbüle figan olayım...

Bir bahar mevsiminde gel ne olur...
Kula eziyet olmasın son yolculuğum..
Üşüyerek hizmet edip de hakları kalmasın üzerimde
Yoksa bu kul hakkından nasıl kurtulurum...

Senin gelmenden korkmuyorum aslında,
Zira; divan-i ilâhi’dendir bütün korkularım
Boşa harcanan zaman ve heba edilen bir ömür...
İşte hep buyüzden kaçar bütün uykularım.

Bir gün çalacaksın kapımı biliyorum ey ölüm..!
Bir bahar mevsiminde gel ne olur...!
Toprak kuru olsun ve çimler yeşil
Toprakla örtülsün üstüm...
Balçıkla değil...!

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ