Bir an öfkeyle gitmek istersin. Uzaklara
İnsanlardan, herşeyden
Gideceğin yol sisli ,karanlık ,yağmurlu bir yol
Zanneder misin ki o yol çıkarır seni semaya
Boşuna geri dönme çıkmazlık bulur çaresiz gözlerine
Bir anda uyanıp rahatlarsın rüyaymış diye
Bulursun kendini bir anda park köşelerinde.