GÖNLÜMCE YAZDIM
Uykum firar etti yine dün gece,
Sözleri eledim, süzdüm de yazdım.
Düşündüm, taşındım inceden ince,
Dertleri sıraya dizdim de yazdım.

Kimselere gönül komayacaktım,
Kendi söküğümü yamayacaktım,
Derdimi nadana demeyecektim,
Ahdi peymanımı bozdum da yazdım.

Sorguladım bir bir geçen yılları,
Andım mazideki türlü halleri,
Aşındırdım dosta giden yolları,
Diyardan diyara gezdim de yazdım.

Asumana çıktı feryadım, ahım,
Bilemedim neydi suçum, günahım?
Bağışlasın beni yüce Allah’ım,
An geldi canımdan bezdim de yazdım.

Neyleyim o dostu, halden bilmeyen,
Dar günde derdime derman olmayan,
Ben beni bileli bana gülmeyen,
Feleğe gücendim, kızdım da yazdım.

Kanayan yarama tütün sarıp da,
Çare diye Hak divana durup da,
Umudumu hayâlimle karıp da,
Sabır havanında ezdim de yazdım.

İsmail’im sanki dar bir kafeste,
Canı esirgemem hakiki dosta,
Beynim cenk meydanı, yüreğim yasta,
Elimde kalemim yazdım da yazdım.

İsmail GÜL