Yokluğunda çoktan öte özlersin
Göz yaşlarını ellerinle silersin
Sus pus olursun kendine bile
Uzaklara dalar buğulu gözlerin
Anlaşılmaz ağlamaklıdır sözlerin.

Gitmek istersinya, gidemezsin
Sızlar dururya için
Ağlarya ruhun
Kan revan olurya kalbin
Sel basarya göz bebeklerini
Bilmez hissetmez, görmez kimse
Yanarsın hasretinden dönersin küle.

Savrulmak istersin uzak diyarlara
Özlemiyle yandığının yanına
Onsuzken yüzün gülmez
Elinden hiç bir şey gelmez
Sevgini büyütürsün hep kalbinde.

Sevdim dersem bir kere
Unutmam ki ömrümce
Başlarım düşüncemde
Çaresizliğe çare üretmeye
Direnirim olumsuz her şeye
Boynumu bükemem hiç birşeye.

Susar beklersin gece gündüz öylece
Susarım ama ruhum susmaz işte
Canından can bildiği sevdiğine
Feryat eder yalvarır kalbim gitme diye.

Hani birisini canından çok seversin
Volkan misali hasreti yanar içinde
Diline takılır kelimeler konuşamazsın
Özlemini kelimelere döküp anlatamazsın.

Emanet edersin emaneti zayi etmeyene
Çaresizlikle hasreti özlemi atarsın içine
Kokusu tüter buram buram yüreğinde
Sarılırsın kendine, güvenirsin iç sesine
Devam edersin dualarla vuslat dilenmeye.



29. 01. 2023
Kalb’i Hazan