sen ışıkları yaktın sadece
bense varlığıma delil aradığım gölgemi gördüm


güneşimdin,
haliyle batmaya mahkumdun


batarken ardında, hayret
gölgemi uzatıyordun


bütün bunları kazandığı son seçimi banka kazıyan bir belediyenin
kamuya tahsis ettiği o kadim! icraatın üzerindeyken düşündüm

elimde ekmek arası eminönü

karşımda galata

laf salatası kalsın dedim
başımda dikilen işportacıya


anlayacağın şehrinizdeydim dün

kalabalığınıza karıştım
dolmuşunuza bindim


nereye diye sordu şoför
öndeki arabayı takip et dedim


aslında bir şeyleri yoluna koymak istiyordum hayatında
yolunda gitsin diye kendimi koyayım dedim en başta


dolmuşa
metroya
geçiş önceliği lütfeden kaldırımlara


parklarınızı gördüm
kucak kucağaydı sevgililer
simitçiler
yara bantçılar


tepeden tırnağa kendimi gördüm
tepeden tırnağa bir binanın aynalı camında


ürktüm
herkes görecek diye eşkali
yabancı yazıyorken alnımda


nihayet gün bitti
güneş battı


gölgemi toplayıp döneyim dedim
ama o kadar uzamıştı ki bıraktım


köprü trafiği neymiş
dönüş yolunda anladım


dedim ya
bir şeyler yoluna girsin istemiştim sadece


varlığıma delil arar mısın bilemem
ardımda kalan gölgelerde..