Açtın mı gözlerini dünyaya
Başlarsın hemen ağlamaya
Henüz yokken bir şeyden haberin
Muhtaçsındır hem anaya hem babaya
İlk adımındır bu yaşam için
Gelecek günler artık senindir
Çünkü hayat insanlar içindir.

Emeklemeden yürünmez elbet
Hele bir yürüdün mü değişir hedef
Mevsimler hep yazdır uzun bir müddet
En güzel zamanıdır çocukluk bu ömrün
Görmez oyundan başka bir şey gözün
Dert, tasa yok her yer günlük güneşliktir
Çünkü mutluluk insanlar içindir.

Gün gelir değişir çevren
Her gün yeni simalar tanırsın
Birine bağlanınca gönülden
Kaybetmekten korkar ağlarsın
Sevilmişsen birde gerçekten
Huzurdan göklere uçarsın
Sevilmekte hakkındır tabiki senin
Anlarsın sonunda buna aşk denir
Çünkü sevmek sevilmek insanlar içindir.

Yaşarsın elbet, tadarsın ayrılığı sonunda
Ana, baba bir bir sırayla yok olur
Düğümlenir hasret o an boğazında
Yanar hazan bağrında kor olur
Her renk karanfil ağlamana sebeptir
Çünkü ağlamakta insanlar içindir.

Nöbet senindir artık bu yolda
Tek bir çaba başlar hayat yolunda
Asıl amaç evlat yetiştirme uğrunda
Görmek istediğin mürüvvetleridir
Her mürüvvet güldürür sevindirir
Çünkü gülmek, sevinmek insanlar içindir

Ve işte son! Biter vaden dünyada
O beklenen an gelir sonunda
Artık her şey beyhudedir
Son bulur yol biter musalla taşında
Bütün feryatlar o an senin içindir
Çünkü ölümde insanlar içindir.
16.11.2001
hayrettin TARHAN