KALMADI!

Çok fırıldak dönmüş fâni dünyada;
İnan görmediğim filim kalmadı!
Hiç kulak görmedim bunca feryada;
Vermediğim akl-ı selim kalmadı!

Her şeyi istemem hiç kendim için
Derbeder yanarım hep için için
Şu âsî gönlümün ıslahı için;
Ele dökmediğim, dilim kalmadı!

Yürek yarasına yandım haşlandım
Tükenmedim hep yeniden başlandım
Gavur parasına servet borçlandım;
Bozulmamış liram, pulum kalmadı!

Yaşamam mazlumun âhını alıp
Yaşarım geçmişe rahmeti salıp
Kalpten cüdâ olmamalı bir kalıp;
Dilden âlâ kovan, balım kalmadı!

Kârım oldu burda çektiğim elem
Elemin hakkını yazmadı kalem
Kalemimi anlamadı bu âlem;
Âleme yazacak, kâlim kalmadı!

Karıştım karıştım sonra duruldum
Hiç kimseye değil bana darıldım
Bu fânide ölüp ölüp dirildim;
Kıyametten gayrı, ölüm kalmadı!

Murat Kahraman Murâdî
15.01.2023/Taraklı-Sakarya