10
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
593
Okunma

Geceler uzadı günler kısaldı
Tohumu toprağa düştü çürüdü
Dalları meyvesiz yapraksız kaldı
Bedeni muzdarip dallar kurudu
Zemheriye karşı sessiz sedasız
Mukavemet için zırhe büründü
Bekledi baharı dertsiz belasız
Devrilmemek için çokta yoruldu
Cemreler toprağa düştüğü andan
Çürümüş tohumda hayat göründü
Baharın sunduğu tap taze candan;
Yeniden dirilip kalktı yürüdü
Ey Mustafaoğlu düşünsen biraz
İnsan öz vatandan neden sürüldü
Senden değerli mi bir avuç kiraz;
Seni yiyen toprak onu korudu ?
Toprağa düşeni zannetme ölü
Bağrına gireni er geç doğurdu
Mustafaoğlu ilyas
Okuyup yorum ve eleştiri yazan tüm dost ve forumdaşlara, saygılarımı
bırakıyorum
5.0
100% (15)