2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
755
Okunma
Hep hüzün yazdım, gözyaşı damladı satırlarımdan
Anlaşılmayan duyguların anlaşılmayan kahramanı oldum
Kalbimi kalem yapıp, adressiz mektuplar yazdım
Postacı kalbime geri getireceğini bile bile duygularımı
Kimi gün annemin sütü kanadı toprağa
Kimi gün yüzünü görmediğim babam damladı satırlara
Kimi gün ölen aşkımın çelengi boynumda
Yeşil gözler aktı satırlarıma
Kelimelerden evler yaptım satır satır dizerek
Çatısına gönlümü koydum kırk dökük
Yağmurlar sızdı duygusal sel halinde bezen
Yüreğim üşüdü yalnız kaldım
yinede kendimi anlatamadım