Yeni ilic bulduk, diyor tabibler,
Lokman gibi, devâ bilse, ne fayda.
Son nefesde söylemezse, bu diller,
bilbül gibi dilin olsa, ne fayda.

Milyonun olsa da, rızkmı yersin,
ecel șerbetini birgün içersin!
Yalın ayak, başın açık gidersin,
dünyh dolu, malın olsa, ne fayda!

İlmin, rütben çok olsa da kardeşim,
îmann yoksa, günâh ise işin,
Secdeye hiç, koymadın ise, başın,
dünyâya diktatör olsan, ne fayda.

Súr çalmp, yıldızlar döküliünce,
deniz kuruyup, sular çekilince,
Dağlar da, pamuk gibi atılnca,
harâmdan mal toplamışsan, ne fayda.

Cehennem, uzakdan gösterilince,
atesin, mahşer yerine sürünce,
Sirat köprüsüne, halk yürüyünce,
arslan gibi gücün olsa, ne fayda?

Halâl, harâm demez, toplarsın mali,
yüzbin olsa, dersin milyon olmalı.
Gözün aç, bu dünyâ fânîdir fânî!
gidecek, sende çok dursa, ne fayda?

Birgün olur, götürürler evinden,
kurtuluş yok, Azrâilin elinden.
(Allah) adını birakma dilinden,
bin yıl kadar ömrün olsa, ne fayda?

Zahmetli is yokdur, islâmiyyetde,
kalbi, rúhu besler, ibâdetler de.
Ne için müslimân olmazsın, sen de?
kâfir, çok iyilik etse, ne fayda?

SEÂDET-İ EBEDIYYE