2
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
528
Okunma
odanın soğukluğunu hisseder gibi,
uykunun çırpınışından,
kabusun seslenişine,
ve çıplak duvarları anlatana kadar,
yazmalı bu kuşkuyu..
ne yana dönse başım,
ay ışığının gölgesi vuruyor,
kalbimin çatlaklarından;
kalemimde ki ırmağa,
perçemini örten siyahın
sis çöken kıyısına;
demir atıyor bedenim,
pencerenin ardında,
başka gök yüzü var mı ki?
ben saçlarımdan öte,
bulutlara dokunmazken...
başka bir telaş ,
odada ki bu yoksun kalabalık,
her yer ses kırıntısı,
bastığım toprak mavi,
boş kafeste ötüşen süngü kuşları,
bu başka telaş,
başkasına yabancı olan;
çıkıp gelecek gibi,
tıkırdıyan sokağın
rüzgar değmeyen yanından..
başka türlü sevmeli,
ödenen zaman sa;
bedelin SIR ’ rı,
oda, kalbimden;
gecenin yansıması...
karan