Bir zamanlar, bende sevmiştim.
Hem nasıl sevdim, delicesine…
Gece gündüz seni anardım.
Yanından ayrılırken ben..
Bakardın ardımdan uzun uzun,
Ve hüzünlenip ağlardın, her gidişimde…
Şimdi dönüp bakmadın bile ardına..
İçindekini saklarcasına..
Ve kırdın kalbimin can elmasını.

Sen bir yana derdin,
dünya bir yana…
şimdi yüz tane ben,
bir sen etmez olduk.
artık, benimde kafam karışık,
senin gelgitlerinden…

oysa yüreğin;
bulunmaz güzellikteydi.
o yumuşak kalbin;
saf ve temizdi...
ama dilin zehirli bir ok gibi
acıtırdı sinemi.
ve derin yaralar açardı içimde

yüreğin gibi kalbinde kusursuz.
Bakışların dünyalara değer.
Seni bana sevdiren…
o bakışlarınmış meğer,
Ama aklın ve dilin,.
duygularına galip gelince
Kalbin taş gibi oluyor kendince..
Ve kırıyor içimdeki kapıları,
sessiz, sessiz,
ve çaresizce duyguları...

Yine de, kalbim sana vurgun
Hasretinden yüreğim hep yorgun.
Sensiz hiçbir şeyin anlamı yok...
Her şey seninle güzel
Her şey sevginle güzel…
Sen olmayınca...
bütün sevgiler bana el…
Şimdi hiçbir şeyin tadı yok.
Sensiz ey güzel...

Adın aklıma geldiğinde
sızlar ta yüreğim
Kan ağlar adeta içim.
Ve konuşamam susarım..
Suskunluğum…
kırgınlığımdan değil...
Suskunluğum…
sana özlem ve hasretimdendir..

Şimdi bu yorgun ve ıssız gecede
Hesap soruyorum, kendi kendime
Ama yorgun...
Ama sessiz...
Ama çaresiz...
Boyundan büyük sevmek,
senin neyine...
Sen öyle sevki,
Kalmasın sende gurur.
Gururun başladığı yerde
sevgi son bulur...

andelip