1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
469
Okunma
Gamlı bir nevbahardır gönlümün aruzu,
Tomurcukları dökülür bağrına doğru,
Vakt-i dâr’ıyla yâd ediyor mülayim huzuru,
Münferit yaslanıyor mahına, mihr-i ahusu.
Biçare bir ahvale bürünmüş yoksulu,
Alma eşiğinden yüreği yalnızlık yoksunu,
Mevcudiyetini kaybetmiş çaresiz kulu,
Yusuf gibi yutcak birgün bu karanlık kuyu.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz