Çok söylenecek çok şey varken kalbime sitemim.
Kalbim kalbimi ağırlıyor bir yerden sonra kalp yabancı.
Şükrediyor insan kalbim edebi ile yaşamaya hakkı iken.
Bir yerden sonra hak edilmeyeni anınca ne bela bu iyilik.

Kalbin senin mahkumunsa benimde kalbim mahkum.
Ne yaşattığı kara ne de zarara değilde yorgunluğa acır.
Sevilmeyi hak eden yüreğim varken bir bir sancılanır.
Ciğerim dedikleri yaktı kül etti yerinde o kadar.

Geçmiş geçmişe hesap sorsa ne yazar önüme baksa kürekle ne kazar.
Durgun suskun perişan bir hayat varken umutlar kül kül.
Dilim varsa yetmez diyor bir tanecik kalbim.
Sonu virandan hicrana dönen yolun sonu buruktur artık.

Kalbimi mahkum bıraktın mahkumdur seninde kalbin artık.
Ne yazarlar ne söylerler bir bir kime hak kime haksızlık.
Neydi günahım derken artık giden gitmiştir der canım.
Hüzünlü günlere son kalbime saygı durma anı.

Hayat devam ediyor dediklerinde kalbini yumruklama.
Göz yaşlar aktı ta dudaklara kadar hissetin göz yaşında acını.
Şimdi konuşacak dudaklar ötecek kalpler.
Bu son değil ya acında mutluluğunda hüznünde.

Baharımsı
12.01.2023 _ 22:51