“Kayın Babam Cuma Artan’a Saygılarımla”

Seksen dört yıl kaldın fani âlemde,
Dosta liman bir melektin sen baba…
Acım büyük gözyaşlarım kalemde,
Gönlü umman bir melektin sen baba…

Maraş ağla Göksun kara bağlasın,
Küçüksu’da acı yürek dağlasın,
Melek öldü gözyaşları çağlasın,
Mertlik harman bir melektin sen baba…

Cuma günü bu Dünya’ya göz açtın,
İnsanlığın vicdanınla sen taçtın,
Sırtımızı verdiğimiz yamaçtın,
Yiğit yaman bir melektin sen baba…

Öksüz kaldın daha altı yaşında,
Zalim yokluk bir belaydı başında,
Alın terin aktı ekmek aşında,
Derde kirman bir melektin sen baba…

Bin bir dertle geldin gençlik çağına,
Eş lazımdı garip gönül bağına,
Karaömer Köylü aldın sağına,
Ayşe derman bir melektin sen baba…

Ekmek için girdin Mersin yoluna,
Kuvvet verdi Allah iki koluna,
Hasret zordu geldi girdi soluna,
Dertli keman bir melektin sen baba…

Otuz dönüm narenciye bahçesi,
On bir yılda yarım yemek kepçesi,
İşçi ezer zalim patron pençesi,
Şerre ferman bir melektin sen baba…

Temel kazdın kalıp çaktın harç kardın,
On beş sene bir sitede sen vardın,
Hızır gibi her yarayı tez sardın,
Aktı zaman bir melektin sen baba…

Üç oğluna üç kızına dağdın sen,
Torunlara şeker baldın yağdın sen,
Helal lokma sevgi şefkat bağdın sen,
Kalpte iman bir melektin sen baba…

Cantekin der; Kayın Babam canımsın,
Güler yüzlü tatlı dilli anımsın,
Güzel insan şerefimsin şanımsın,
Yandım aman bir melektin sen baba…