5
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
562
Okunma
Kozasından çıkan kelebekler gibiyim.
Değer biçtiğim çiçeklerden vurgunum.
Acılar çektiğim ıssız bir adanın kıyısında,
Umut ettiğim her bir anıma ağlıyorum.
Savrulan bir şeyler var benden biliyorum.
Kanatlarımı hayatın akışına bırakıyorum.
Ve her seferinde aldığım derin yararlarla,
Bedenimi yalnızlığın mezarlığına taşıyorum.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz