İnsan dediğimiz hayalmiş meğer,
Yıllara bakınca seni düşündüm.
Ölünce bilinir insanda değer,
Kullara bakınca seni düşündüm.

Bahçenin içinde fındık toplarken,
Güneşte, gölgede yüzün terlerken,
Bir anda önünde sepet dolarken,
Dallara bakınca seni düşündüm.

Çok zaman hastalık için uğraştın,
İstanbul, Ankara gittin dolaştın,
Gittiğin yerlerde ne çok kaynaştın,
Yollara bakınca seni düşündüm.

Gezmeye gelmişti köyünden halam,
Hakkında etmişti dilinden kelam,
İçerken çayları söyledi selam,
Dillere bakınca seni düşündüm.

Herkesin sözüyle öyküler senin,
Sazımın tınıyla türküler hazin,
Davudî sesiyle etkiler derin,
Tellere bakınca seni düşündüm.

Sonbahar mevsimi sona gelince,
Ağacın yaprağı yere inince,
Kasımın dertleri hale düşünce
Hallere bakınca seni düşündüm.

Ürmelî der ki gül, sende güzeldi.
Pembe gül, beyaz gül sende güzeldi.
Gülünce gülen gül, sende güzeldi.
Güllere bakınca seni düşündüm.

31.05.2022
Ramazan AĞIRTAŞ (Ürmelî)