1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1056
Okunma
Ekmek kırıklarını nasıl yerlere atıp çiğnemek günahsa
Senin içinde beni öyle çiğneyip durman günahtı
Güzellık gelip geçici idi bunu iyi biliyordun
Durmadan hiç de yerinmeden hep bunu söylüyordun
Sen bunları söyler iken
Ben safiyane ne anlayıp ne bileyim
Geleceği hiç de kötüye yormuyordum
Oysa kara kaş gözlerin elmas bu güzellik sende de
Türküsünü söyler iken bana planlarda imişsin
Ben safiyane yürütmek vardı ya tüm düşüncem
Almıştım gözüme her türlü derdi çileyi
Bir gün geldi gün döndü devran döndü
Çeşmelerim kurudu güllerim soldu
Benden bir an ayrılmak istemeyen
Hayat arkadaşım sandığım kişiye ne oldu
O artık yanımda yoktu
Çok geç anladım yeni söyledi de iyice bildim
Ben hep tomurcuk gülleri sevdim
Aynaya baktım ilerlemiş yaşıma rağmen güzeldim