5
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
391
Okunma
Hazan yaprağı gibi,
Düşeceksem ayaklarının altına,
Çiğneyip geçeceksen beni,
Dönüp bakmayacaksan bana,
Farkın kalır mı sevdiğim,
Eli kanlı bir cellâttan senin?
Karakışa düştüyse umut,
Gözlerimde çağlıyorsa bulut,
Bakıp da basacaksan kahkahayı,
Ben cellât demesem de sana,
Ne farkın kalır ki sevdiğim,
Eli kanlı bir cellâttan senin…
Mecnun Leyla’sı için düştüyse çöllere,
Ferhat Şirin için deldiyse dağları,
Kül olduysa Kerem Aslı için,
Kutsallığına inandıkları içindi aşkın…
Sevdi onlar birbirini gönülden,
Aşk kutsallaştı onlar abideleştiler…
Beton yığınına dönen bu kentte,
Dert taşıyorsa bentte,
Bunları anlatmam boşuna…
İnsan insanlığını yitirmeseydi eğer,
Aşka verilseydi değer,
Oturmazdım bu masanın başına…
5.0
100% (8)
Cevap Yaz
