Unutkanlık çöktü üzerimize
Birey olduk Hakka kulu unuttuk
Suçumuzu attik kaderimize
İstikbali çaldık dünü unuttuk

Dalınca Dünya`nın meşakkat`ine
Göz kırptık tağutun refakát`ine
Sevdik kalleşlerı er niyetine
Karanlığa kaldık günü unuttuk

Nimete vefayı sözde anladık
Yürekler yakmayı gözde anladık
Yaraya şifayı tuzde aradık
Değirmene saldık unu unuttuk

Kızardı zenginler cimridir diye
Şimdi miras toplar hak yiye yiye
Bakan var mı nerden geldik nereye
İmanları yaktık sonu unuttuk

Muhtaçken komşunun ateş külüne
Yan bakmazdı kimse sumbul gülüne
Nice değerleri dünya pulune
Pervasızca sattık yönü unuttuk

Yılları harcadık muhasebesiz
Bitmeyecek gibi verdik sebepsiz
Nice boş sözlere kandık mesnetsiz
Sentetiğe daldık yunu unuttuk

Büyüktü aile hoşnut yaşardı
Sevdalar katkısız yürek okşardı,
Akan kanlar bezi sancak yapardı
Firenklere aktık hun`u unuttuk

Mevla`ya verilmiş sözümüz vardı
Herkes hatırlayıp haya duyardı
İslam bizi her gün her an uyardı
Fanilere kandık "Kün"ü unuttuk
Mustafaoğlu ilyas
Hun:Kan