4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
403
Okunma
Bir gece yarısı,
Çevre yollarında dolaştım
Gözlerindeki hüznün.
Bir otobüs durağı gibi alıkoyuyordu insanı,
Ayrılamadım.
Bir başka kenti düşledim sonra.
Bir balıkçı meyhanesinde,
Bir akşam üzeri,
Tenha bir köşede, bir masada,
Kendime rastladım,
Cebimde nisan şiirleri..
Sürünür birazdan gecenin parfümünü
Kasığa saplanacak ilk bıçak,
Kaldırım taşları,
Ve gözlerinde gezinen hüzün..
Bu gece, çok kan akacak..
Bu gece çoook acıyacak..
Otlar bürümüş bir ören yeri gönlüm
İçinde dikenler büyüyor tarifsiz,
-masalsız ve ninnisiz –
Hayra çıkmaz bu sessizliğim/sensizliğim.
Şimdi de, gözlerindeki hüzün,
Beni seyredip gülüyor..
Bilesin,
Beni kolay terk edemezsin.
Kaparım göz kapaklarımı,
çıkıp içimden, gidemezsin..
Tele takılmış bir uçurtma gibiyim..
Düşünme beni..
İyiyim ben, iyiyim.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz