050. FİLOZOF NOHUTÇU - ZENGİN KİME DENİR

050. Filozof Nohutçu’nun kendi kendine, “Zengin kime denir?” diye soruyor. Filozof Nohutçu, cevabı şiirle veriyor.

ZENGİN KİME DENİR

Filozof NOHUTÇU, var yemez kimi;
Varını yoksulla bölendir zengin.
Düşen bir insandan yük ile gamı
İncitmeden dostça alandır zengin.

Gelimli - gidimli bu dünya bir han,
Neye yarar mülkün olsa bu cihan?
Her şeyin hesabı geldiği zaman
Hak hakikat üzre bulandır zengin.

Kim yığarsa haksız kazançla servet,
Olmazsa adalet yıkılır devlet,
Var mı süren var mı sonsuz saltanat
Mazlumun yanında olandır zengin.

Zannetme güzellik tende bedende,
Bir nefeslik hükmün var senin canda,
Emanet çok özel güzel insanda
Verdiği sözünde kalandır zengin.

Kul hakkına dikkat - girmesin asla,
Sunarlar haramı altın bir tasla,
Günü gün ederek geçme hevesle
Nefsine hep karşı gelendir zengin.

Tutarken el ayak terazi hassas,
Vicdanına sorup - yap doğru kıyas,
Kör etmesin gözü - gönlü ihtiras
Konu komşu hakkı bilendir zengin.

Bilimle irfanla sanattır kitap,
Akılla olunur Hakk’a muhatap,
Oku emri mevcut oku ilk hitap
Tefekkür ederek dolandır zengin.

Yiterse bir daha gelmez itibar,
Helalse bir soğan eder bahtiyar,
Ana baba kadın kız genç ihtiyar
Öksüzden gözyaşı silendir zengin.

Rüşvetin adını yapma hediye,
Üzülme katım yok - yatım yok diye,
Kim eke, kim biçe, kim ekmek yiye
Bir gönülü mekan kılandır zengin.

Kıskanç olanlarda fesatlık bitmez,
Aşkla iman yoksa ne versen yetmez,
Bu dünya bir damla gözyaşı etmez
Hakk aşkı bir umman dalandır zengin.

Ressam Halil, yaşar herkes kaderi,
Hak söyler, sabırla geçer kederi,
Bu cihan Ol Yârdan ayrılık yeri
Erince vuslata gülendir zengin.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 26.12.2017

Resim, A 4 Boyutunda, Karton, siyah tükenmez kalemle, 1984