ARTIK HESABIM OLMAZ SENDEN YANA

Gecenin hüzünü çökerken dama
Gönlüm gebe kaldı dert ile gama
Uyku firar gözler daldı isyana
İsmini yazarken buğulu cama.

Sen sabahımın doğmayan güneşi
Kaybettim sayende huzur neşeyi
Kafaya diksem badeyi şişeyi
Şifası olmaz aşk yaralarıma.

Şimdi bahar gelse solmuş bağıma
Kar buz tutmuş çöküp yüce dağıma
Dönüp gelsen ne olurdu yanıma
Dönermiydi kış yine yaz ayıma.

Parmağına taktığın altın yüzük
Unutmak hiç kolay olmadı yazık
Canımı çok yaktı attığın kazık
Yakışmadı inan senin şanına.

Bir daha sevmek mi tövbeler olsun
Adını anarsam şu dilim kupsun
Seni de sen gibi bir zalim bulsun
Yıksın dünyanı en mutlu anında.

Bu karamsar hale sen koydun beni
İnsan sandımya ondan sevdim seni
Dağıttın parça parça canda teni
Diksem kırk yama eksik bazı yeri.

Sözüm çok ağır konuşsam sana
Bilirim anlamazsın değmez buna
Yazık sattın onurunu beş kuruşa
Senden yana artık hesabım olmaz.

NURAY ÖZTÜRK KAYA
HÜZÜN ÇİÇEĞİ