Başı dumanlıdır yüce dağların
Dağları puslayan duman benim ben
Zirvelerden damla damla çağlarım
Damladan deryaya giden benim ben.

Zerresinden küresine cihanın
Ağacında yaprağında cihanın
Kayasında toprağında cihanın
Zerreden kürreye giden benim ben.

Ağaçtayım yapraktayım daldayım
Arıdayım petekteyim baldayım.
Bülbüldeyim nergizdeyim güldeyim.
Gönülleri seyran eden benim ben

Her gönülde yücelerde dergahım
Kiminde vezirim kiminde şahım
Kim bilir kaç yangın yürekte, ahım
Gönülden gönüle giden benim ben

Gönüle yük olmam kulu incitmem
Ağacı yaprağı dalı incitmem
Bülbülü incitmem gülü incitmem
Her gönül’ ü mesken tutan benim ben

Ben: Aşkım tarifim zor içinde zor
Beni bir Ferhat bir şirine sor
Bir Gönülde ateş bir gönüde kor
Yanıp ta sönmeyen alev benim ben

Kiminin alnında kara yazıyım
Kiminin gönlünde ince sızıyım
Alın yazısında gizli çizgiyim
Her gönül’ ü mekan tutan benim ben

Alevdeyim ateşteyim közdeyim
Demirdeyim çekiçteyim örsteyim
Bilekteyim yürekteyim histeyim
Davud’un büktüğü demir benim ben.

Beni rüzgar vuran gülde bulursun
Beni mızrap vuran telde bulursun
Aşkından ağlayan gözde bulursun
Her gönül’ de ayrı duran benim ben.

Zümrüdü ankayım bilmeyen lere
Biraz tebessümün gülmeyenlere
Nameyim gidişte dönmeyenlere
Hasrette vuslata eren benim ben

Beni arayanın gözündeyim ben
Arifin dilinde sözündeyim ben
Nice güzellerin yüzündeyim ben
Aranılan sırlı cümle benim ben