gelelelim hinci bizee
Osmannı evel evelden se(v)mezdi bizi
sevemedi ğetdi
hafsalan almaz neyeyse
aşşa(ğı)lar, deği(l) adam;
i(n)san yerine bile ğomazlardı
osmannı da aynı araplar ğibiydi(n)
arap da bize “Allahın gulu” demezdi
hele “Türk” asla demezlerdi
adımız “mavali”
bi yandan araplar
bi yandan saraydahı
ecnebi cariyeler
padişahların garıları
yetmedi anaları
anası yandan dayıları,
garısı yandan ejnebi gayınçıları
olmadı öteki akrabaları
olmadı akrabayız deyenner
padişahın etirafını sarmışlarıdı(n)
bi yandan da padişahın etirafındahı itneler
döyüsler, dakgavıklar, dizgini ğırıklar
padişah da bi ejnebi ğarıları
bi de dalgavıkları bek severdi(n)
biri çocuklarının anası
ötekinner dayıları
berikinner yalakaları
.
inkiliz, fıransız, acam yalbasdılar
bunnar adı belli cavırlar
emme ille de dört bi yandan arap!
bin bir türlü dolap
hilafet ellerinden alındığı uçu(n);
“Türkü” gabil edemedi garnı-darlar
patişahlarımız da onnara gebe;
hepiciği de el-pençe divan durdu
“başüsdüne” dedi,
ne isdedilerise verdi
gerşi halifelik bize araplardan deği(l)
mısır hükümdarından geşdi emme
mısırlılar da arabımış demek ki
onnara kin-garaz beslemezleridi neyeyse?
.
osmannı bize “aklı ermez mahluk” derdi
bi yandan da hani
asdığı asdık kesdiği kesdik padişahın
dediği dedik,
çaldığı düdük
yazısı nusga
dovası şifa
sayıları gırk binneri bulan
içimizdeki arap hocalar
sofular, dervişler, şeyhler
ulemalar, tarigatlar
aslında üsdüne bi de
onnara yaranmaya çalışan yardakcılar
yalakalar, esger gaçağı şerefsizler
esgerliğ etmemeğ uçu(n)
sözde müslüman geçinen mürüdler
hacılar-hocalar
ki bunnar her zaman oldular, olacaklar
arab sevici döyüsler
haşa huzurdan bunca şerefsiz varıkana
Osmannı eyi bile dayanmış valla
.
vakıa osmannı dayandı da ne oldu
netçe; inkilizin boyunduruğu!
“varan-gele”yi gurmuş cavıroğlu
arabı arab-eden puşt inkilizin oyunnarı
öte sözün beri başı; işin aslı asdarı
bi tek biz sevdik osmannıyı
varsın osmannı bizi se(v)mesin
osmannıyı se(v)meyenin
cümlesi hayınıdı
nayeti; arab da dutdu sırtımızdan vurdu
sonura da anasının hörekesini gördü
inkiliz başlarına ne çorablar ördü
Osmannı bizi “çentede keklik” görü(r)dü
.
dedim ya?
Osmannı hudütlerde gan gaybediyoru
genş yörükleri toplayıp esger ediyoru
genşsiz ğalan yörük obalarına
içimizdehi ermanılar zulmediyollar
araplar da
en zalımı da “devriş paşa”
Islahiye Fırkası gumandanı
kekliğ avlar gibi avlayollar
bizim yörükleri
padişahın emri
ulül emre itaat
padişahım şefaat
padişah kendini gurtardı
gaçırdı çil çil altınnarı
.
zatinden azınnıkdakı yerli halk da canından beziyoru
osmannının nayet aklına ğeliyoru
deşirmenin osmannıya esgerlik ediymeyceği
osmannı dizlerini döğdü
emme su köprüyü yüzyıllar önşe böldü,
anaları ejnebi, garıları ejnebi
biri de bizden biriynen evlenmedi
hele o boğdurtduğu gardaşlarını
akla, izana, insannığa sığar mı
gene hinci de aynı haltı ediyoru dö(v)let
inkilizçe bileni müdür et!
evlatlarımızı da onnara mezbur et
böl parçala yönet
ne ğözel memleket
.